Pamiętam pierwsze chwile, kiedy trafiliśmy na oddział. Byliśmy przerażeni. Piotruś wyglądał jak "kosmita". Dookoła same łyse główki...ciągłe pobrania...lekarze..pielęgniarki. Każde hasło było dla nas obce: protokół, blok, Broviac.... i inne. Nie rozumieliśmy co do nas mówią... Szok, totalny szok.
Białaczka?
Co to znaczy? Czy szybko się z tym uporamy? Jak teraz żyć? Tak naprawdę od 8 sierpnia szpital stał się naszym drugim domem. Moje...
